Namasté!
Door: Noortje den Hartog Jager
Blijf op de hoogte en volg Noortje
27 Juli 2014 | Nepal, Kathmandu
Namasté! Tapaailai kasto chha? Mailaai ramro chha! (Oftewel: Hallo! Hoe gaat het? Met mij goed!) Inmiddels zit ik al meer dan een week in Nepal! Een prachtig, bijzonder en vooral kleurrijk land met overal groene rijstvelden en vrouwen in prachtige Nepalese kleding in allerlei kleuren.
Na van iedereen afscheid te hebben genomen op Schiphol, begon de lange vliegreis naar dit bijzondere land! Eerst 7 uur vliegen naar Abu Dhabi om vervolgens nog 5 uur door te vliegen naar Nepal. Gelukkig vloog de tijd voorbij! Eenmaal aangekomen werden we opgehaald door onze reisleiders en een busje met op het dak onze koffers (15 stuks van +/- 20 kilo) die 'vastgebonden' werden met een touwtje. De mensen rijden hier als een kudde hysterische hyena's, dus het is een wonder dat de koffers keurig op hun plekje bleven zitten!
Eenmaal in het hotel aangekomen werden we verwelkomd met een gele sjaal en "Namasté", het woord waarmee elke Nepalees je begroet (en ik hen inmiddels ook). In dit hotel sliepen we de eerste drie nachten en overdag hadden we Nepalese les en kregen al wat bijzondere plekken van Nepal te zien.
De eerste dag gingen we naar Bouddhanath, een plaatsje waar een Stoepa (soort van tempel) staat met mediterende ogen op de top en aan alle kanten gekleurde vlaggetjes gespannen. Bijzonder om te zien! Het is de bedoeling dat je met de klok mee om de Stoepa heenloopt en hier zijn allerlei winkeltjes te vinden. Op de Stoepa werd ik ook gevolgd door een oud Nepalees vrouwtje die me steeds lachend aan bleef kijken. Waarschijnlijk was ze in shock over m'n lengte, de mensen hier zijn namelijk net kaboutertjes en laat ik nu net een gigantische reus zijn ;-)
Na Bouddhanath gingen we naar Pashupatinath, een plek waar mensen in doeken gewikkeld op een soort brancard gecremeerd worden. In dit plaatsje was het dan ook 42 graden. Op het moment dat wij er waren werden er al een paar lijken verbrand, maar er werd ook net een lijk in doeken naar de crematie plaats gebracht. Dit gebeurt gewoon op een houten plank met hooi. Het lijk werd eerst nog gewassen en op dat moment konden wij de benen en het hoofd gewoon zien en dat was toch wel even flink schrikken. Vervolgens wordt het as in de rivier gestrooid en in deze rivier zwemmen ook gewoon kinderen, heel apart om te zien. Ook lopen er op deze plek lopen gewoon koeien en apen rond, deze twee dieren zijn heilig in Nepal.
De tweede dag gingen we met taxi's naar Bhaktapur, Durbar Square, waar een plein vol prachtige tempels te beschouwen is. De taxirit was nog een hele ervaring, want zoals eerder verteld rijden de mensen hier als een kudde hysterische hyena's. Op een gegeven moment stonden we ergens stil in the middle of nowhere en wist de taxichauffeur de weg helaas ook niet meer :-( Uiteindelijk zijn we veilig en wel aangekomen bij onze bestemming, namelijk het plaatsje Pepsi Cola!
Na deze dagen gingen we op pad naar Bungamati, een prachtig en klein dorpje waar we de komende tijd vrijwilligerswerk doen. Mijn kamer hier lijkt net een torenkamertje! Een gekleurde kamer met prachtig uitzicht over vele rijstvelden en hoge bergen! De douches zijn hier wel super koud, we komen er met blauwe lippen en brain freeze onder vandaan! Wel lekker verfrissend ;-)
De eerste twee dagen heb ik computerles gegeven op een schooltje. Vandaag was ik van plan om te gaan verven, maar opeens riepen kindjes uit een klas "Miss, Miss! Can you teach us? We don't have a teacher!". Dit schijnt hier maar al te vaak te gebeuren. Uiteindelijk kwam de lerares de hele dag niet meer opdagen, dus toen heb ik met een ander meisje de kinderen maar alle vakken van die dag lesgegeven, namelijk social, science, English en Nepalees geleerd (dat konden ze uiteraard beter dan ik).
Inmiddels ben ik ook achter een paar gewoontes van de Nepalezen gekomen, zoals zonder enige schaamte keihard roggelen in het openbaar (minstens 20 keer per dag, jammie!), eenden vasthouden aan een lijntje, drie keer per dag rijst eten, eten met je rechterhand en nog genoeg andere dingen.
Wie weet wat we nog meer mee gaan maken de komende weken! Ik zal jullie proberen op de hoogte te houden!
Namasté!
Na van iedereen afscheid te hebben genomen op Schiphol, begon de lange vliegreis naar dit bijzondere land! Eerst 7 uur vliegen naar Abu Dhabi om vervolgens nog 5 uur door te vliegen naar Nepal. Gelukkig vloog de tijd voorbij! Eenmaal aangekomen werden we opgehaald door onze reisleiders en een busje met op het dak onze koffers (15 stuks van +/- 20 kilo) die 'vastgebonden' werden met een touwtje. De mensen rijden hier als een kudde hysterische hyena's, dus het is een wonder dat de koffers keurig op hun plekje bleven zitten!
Eenmaal in het hotel aangekomen werden we verwelkomd met een gele sjaal en "Namasté", het woord waarmee elke Nepalees je begroet (en ik hen inmiddels ook). In dit hotel sliepen we de eerste drie nachten en overdag hadden we Nepalese les en kregen al wat bijzondere plekken van Nepal te zien.
De eerste dag gingen we naar Bouddhanath, een plaatsje waar een Stoepa (soort van tempel) staat met mediterende ogen op de top en aan alle kanten gekleurde vlaggetjes gespannen. Bijzonder om te zien! Het is de bedoeling dat je met de klok mee om de Stoepa heenloopt en hier zijn allerlei winkeltjes te vinden. Op de Stoepa werd ik ook gevolgd door een oud Nepalees vrouwtje die me steeds lachend aan bleef kijken. Waarschijnlijk was ze in shock over m'n lengte, de mensen hier zijn namelijk net kaboutertjes en laat ik nu net een gigantische reus zijn ;-)
Na Bouddhanath gingen we naar Pashupatinath, een plek waar mensen in doeken gewikkeld op een soort brancard gecremeerd worden. In dit plaatsje was het dan ook 42 graden. Op het moment dat wij er waren werden er al een paar lijken verbrand, maar er werd ook net een lijk in doeken naar de crematie plaats gebracht. Dit gebeurt gewoon op een houten plank met hooi. Het lijk werd eerst nog gewassen en op dat moment konden wij de benen en het hoofd gewoon zien en dat was toch wel even flink schrikken. Vervolgens wordt het as in de rivier gestrooid en in deze rivier zwemmen ook gewoon kinderen, heel apart om te zien. Ook lopen er op deze plek lopen gewoon koeien en apen rond, deze twee dieren zijn heilig in Nepal.
De tweede dag gingen we met taxi's naar Bhaktapur, Durbar Square, waar een plein vol prachtige tempels te beschouwen is. De taxirit was nog een hele ervaring, want zoals eerder verteld rijden de mensen hier als een kudde hysterische hyena's. Op een gegeven moment stonden we ergens stil in the middle of nowhere en wist de taxichauffeur de weg helaas ook niet meer :-( Uiteindelijk zijn we veilig en wel aangekomen bij onze bestemming, namelijk het plaatsje Pepsi Cola!
Na deze dagen gingen we op pad naar Bungamati, een prachtig en klein dorpje waar we de komende tijd vrijwilligerswerk doen. Mijn kamer hier lijkt net een torenkamertje! Een gekleurde kamer met prachtig uitzicht over vele rijstvelden en hoge bergen! De douches zijn hier wel super koud, we komen er met blauwe lippen en brain freeze onder vandaan! Wel lekker verfrissend ;-)
De eerste twee dagen heb ik computerles gegeven op een schooltje. Vandaag was ik van plan om te gaan verven, maar opeens riepen kindjes uit een klas "Miss, Miss! Can you teach us? We don't have a teacher!". Dit schijnt hier maar al te vaak te gebeuren. Uiteindelijk kwam de lerares de hele dag niet meer opdagen, dus toen heb ik met een ander meisje de kinderen maar alle vakken van die dag lesgegeven, namelijk social, science, English en Nepalees geleerd (dat konden ze uiteraard beter dan ik).
Inmiddels ben ik ook achter een paar gewoontes van de Nepalezen gekomen, zoals zonder enige schaamte keihard roggelen in het openbaar (minstens 20 keer per dag, jammie!), eenden vasthouden aan een lijntje, drie keer per dag rijst eten, eten met je rechterhand en nog genoeg andere dingen.
Wie weet wat we nog meer mee gaan maken de komende weken! Ik zal jullie proberen op de hoogte te houden!
Namasté!
-
27 Juli 2014 - 22:50
Simone En Daan:
Heel leuk verslag Noor! Er gebeurt van alles daar, wat een humor. Veel plezier nog de komende weken en groeten van ons allebei!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
