Een laatste week vol avonturen in Nepal
Door: Noortje den Hartog Jager
Blijf op de hoogte en volg Noortje
28 Augustus 2014 | Nepal, Kathmandu
Het heeft even geduurd, maar hier is dan mijn allerlaatste reisverslag van Nepal!
Wat een week! Nancy en ik hebben ons heel goed vermaakt, maar hebben ook heel wat meegemaakt! Deze blog zal dan ook aardig lang worden ;-)
Zondagochtend 10 augustus werden we eerst wakker getoeterd en gebeld door een of andere optocht om 7 uur 's ochtends, het was namelijk festivaldag in Nepal! Zondag hebben we de hele dag besteedt aan het kopen van souveniertjes in Kathmandu. Hoe vaak je ook hetzelfde rondje loopt, deze stad blijft leuk en elke keer beleef je weer wat anders!
Maandagochtend werden we gewekt door hetzelfde ritueel, de toeters en bellen luidden weer door de straten, want ook vandaag was het festivaldag! Vandaag wilden wij het festival ook wel meemaken, dus zijn we naar Patan, een tempel plaats, geweest. We hadden onze gids van eerdere drie weken, Mahesh (ook wel MoMo) meegevraagd, zodat hij ons kon rondleiden en dat wilde hij wel! Patan is een prachtige tempelplaats en vooral tijdens zo'n festivaldag was het mooi om te zien! En nee, het is geen festival zoals in Nederland ;-) Overal mensen in traditionele Nepalese kleding die offers brengen aan de goden.
Dinsdag zijn we naar de Monkey tempel geweest. Een zware klim, want deze tempel ligt namelijk bovenop een berg (Voor de Nepalezen eigenlijk een heuvel, maar voor ons zeker een berg!) Na 400 traptreden beklommen te hebben, hadden we de top bereikt en wat was het mooi! Prachtig uitzicht over de stad en om ons heen liepen en slingerden tientallen aapjes.
Boven op de berg had je ook een vijver met in het midden een Buddha die een ijzeren emmertje vasthield met een klein gaatje erin. Om de vijver stonden allemaal Nepalezen munten te kopen om in het emmertje te gooien en een wens te doen, maar niemand lukte het. Ik had één muntje in m'n portemonnee en je raadt het al: RAAK! Midden in de emmer. De Nepalezen keken me verwonderd aan en een paar moesten zelfs juichen, zo'n mooi moment!
Woensdag zijn we eerst gaan 'winkelen' in de VIP buurt van Kathmandu. Hier zijn de duurdere winkels te vinden, zoals de Zara, Adidas, Levi's, etc. Toen we de Zara binnenliepen, stonden gelijk alle vier de werknemers op en hebben ons vervolgens op de voet gevolgd toen wij door de winkel rondliepen, maximaal 20 centimeter van ons af. Het leek wel alsof we honing aan ons kont hadden! Echt vreselijk irritant. Daar zijn we dus na 1 minuut al snel vertrokken. In deze buurt hebben ze ook een KFC, dus daar zijn we toen maar even bij gaan komen van de honing vreters. Heerlijk om weer even van die bekende kipknotsen te eten!
Na de VIP buurt zijn we naar de Garden of Dreams geweest. Een prachtig park waar je heerlijk kunt relaxen met mooi weer! MoMo ging weer met ons mee en het eerste kwartier hebben we kunnen chillen op zachte matrasjes op het gras. Helaas kwam na dat kwartier de regen met bakken uit de hemel vallen en het stopte niet meer!
Donderdag waren we van plan om een dagje terug naar Bungmati te gaan, het plaatsje waar wij vrijwilligerswerk gedaan hebben, om iedereen nog een keer op te zoeken. Helaas kon dit plan niet doorgaan vanwege de harde regen, die sinds het park nooit was opgehouden! Toen maar lekker een middagje gaan rusten. Later lazen we in de krant dat er in Kathmandu zelfs 53 doden en 73 vermisten waren door overstromingen en aardverschuivingen! Eerder deze maand waren er ook al doden door aardverschuivingen in Kathmandu. Dan komt het toch wel even flink dichtbij als je in hetzelfde gebied zit!
Donderdagavond was onze laatste avond in Kathmandu en dat wilden we goed afsluiten! Na een hapje eten zijn we naar een hele gezellige Shisha bar gegaan, waar je op kussentjes op de grond zit met een cocktail en een waterpijp! Hier hebben we twee Belgische jongens ontmoet en daar hebben we het de hele avond heel gezellig mee gehad!
De volgende dag moesten we ons lieftallige hotelletje alweer verlaten en vertrokken we naar Pepsi Cola, een plaatsje waar de Pepsi Cola fabriek staat, om de laatste nacht door te brengen in een gastgezin. In dit gastgezin sliepen ook nog een aantal Chinezen en een Nederlands gezin! Leuk voor een avondje die Chinezen, maar ik was blij dat we daar weer afscheid van konden nemen na die avond! Kakelend Chinees praten en gesmak tijdens het eten.
De allerlaatste dag, zaterdag, zijn we nog langs een aantal weeshuizen gegaan en heb ik mijn donatie gegeven (frisbees, ballonnen, bellenblaas, touw, kleurpapier, potloden, etc.) Daar waren ze heel blij mee! Hierna onze koffers gepakt en om 5 uur was het tijd om naar het vliegveld te gaan! En daar gebeurde het raarste van de hele maand...!
Nancy had hele erge buikpijn tijdens de eerste vlucht van Kathmandu naar Abu Dhabi, dus toen mocht ze even liggen op een rij stoelen die vrij was. In Abu Dhabi moesten we overstappen om naar Dublin te gaan. De buikpijn was al een stuk minder, maar ik vroeg voor de zekerheid of er toevallig weer een rij stoelen was waar ze even uit zou kunnen rusten EN TOEN...
Het personeel leek in eerste instantie heel aardig en goed mee te denken, totdat ze de dokter gingen bellen en deze Nancy een negatief reisadvies gaf. Vervolg: we werden van de hele vlucht gehaald en mochten absoluut niet meer mee! Echt te belachelijk voor woorden. Toen Nancy en ik dan ook begonnen te flippen werd zelfs bijna de bewaking erbij geroepen om ons uit het vliegtuig te zetten! Uiteindelijk toch maar besloten om zelf het vliegtuig uit te stappen en daar moest Nancy verplicht naar de dokter. Gelukkig verklaarden ook de doktoren Etihad voor gek, want na 1 minuut zeiden ze al: "Okay, so basically you're not sick and you are ready to leave this country". Het vliegtuig was inmiddels allang vertrokken en daar stonden we dan: midden in de nacht op het vliegveld van Abu Dhabi, zonder vlucht naar huis. Na 4 uur aan een balie te hebben gestaan was dan eindelijk een nieuwe vlucht voor ons geregeld: via Rome naar Amsterdam. Al met al hebben we er bijna 30 uur over gedaan om van Nepal terug naar huis te komen, maar zijn wel een extra verhaal rijker!
Één hele grote tip: zeg nooit tegen het personeel van Etihad dat je je niet lekker voelt, want je wordt er gelijk uitgegooid!
Al met al hebben Nancy en ik echt een fantastische maand in Nepal gehad met een fantastische laatste week! We zijn het er allebei over eens dat de keuze om rond te gaan reizen de allerbeste keuze ooit was!
Dit was dan mijn laatste reisverslag van Nepal! Wie weet volgt er volgend jaar weer een nieuw reisverslag van een andere reis! Één ding is zeker: ik heb een nog grotere reiskick gekregen dan dat ik al had!
Wat een week! Nancy en ik hebben ons heel goed vermaakt, maar hebben ook heel wat meegemaakt! Deze blog zal dan ook aardig lang worden ;-)
Zondagochtend 10 augustus werden we eerst wakker getoeterd en gebeld door een of andere optocht om 7 uur 's ochtends, het was namelijk festivaldag in Nepal! Zondag hebben we de hele dag besteedt aan het kopen van souveniertjes in Kathmandu. Hoe vaak je ook hetzelfde rondje loopt, deze stad blijft leuk en elke keer beleef je weer wat anders!
Maandagochtend werden we gewekt door hetzelfde ritueel, de toeters en bellen luidden weer door de straten, want ook vandaag was het festivaldag! Vandaag wilden wij het festival ook wel meemaken, dus zijn we naar Patan, een tempel plaats, geweest. We hadden onze gids van eerdere drie weken, Mahesh (ook wel MoMo) meegevraagd, zodat hij ons kon rondleiden en dat wilde hij wel! Patan is een prachtige tempelplaats en vooral tijdens zo'n festivaldag was het mooi om te zien! En nee, het is geen festival zoals in Nederland ;-) Overal mensen in traditionele Nepalese kleding die offers brengen aan de goden.
Dinsdag zijn we naar de Monkey tempel geweest. Een zware klim, want deze tempel ligt namelijk bovenop een berg (Voor de Nepalezen eigenlijk een heuvel, maar voor ons zeker een berg!) Na 400 traptreden beklommen te hebben, hadden we de top bereikt en wat was het mooi! Prachtig uitzicht over de stad en om ons heen liepen en slingerden tientallen aapjes.
Boven op de berg had je ook een vijver met in het midden een Buddha die een ijzeren emmertje vasthield met een klein gaatje erin. Om de vijver stonden allemaal Nepalezen munten te kopen om in het emmertje te gooien en een wens te doen, maar niemand lukte het. Ik had één muntje in m'n portemonnee en je raadt het al: RAAK! Midden in de emmer. De Nepalezen keken me verwonderd aan en een paar moesten zelfs juichen, zo'n mooi moment!
Woensdag zijn we eerst gaan 'winkelen' in de VIP buurt van Kathmandu. Hier zijn de duurdere winkels te vinden, zoals de Zara, Adidas, Levi's, etc. Toen we de Zara binnenliepen, stonden gelijk alle vier de werknemers op en hebben ons vervolgens op de voet gevolgd toen wij door de winkel rondliepen, maximaal 20 centimeter van ons af. Het leek wel alsof we honing aan ons kont hadden! Echt vreselijk irritant. Daar zijn we dus na 1 minuut al snel vertrokken. In deze buurt hebben ze ook een KFC, dus daar zijn we toen maar even bij gaan komen van de honing vreters. Heerlijk om weer even van die bekende kipknotsen te eten!
Na de VIP buurt zijn we naar de Garden of Dreams geweest. Een prachtig park waar je heerlijk kunt relaxen met mooi weer! MoMo ging weer met ons mee en het eerste kwartier hebben we kunnen chillen op zachte matrasjes op het gras. Helaas kwam na dat kwartier de regen met bakken uit de hemel vallen en het stopte niet meer!
Donderdag waren we van plan om een dagje terug naar Bungmati te gaan, het plaatsje waar wij vrijwilligerswerk gedaan hebben, om iedereen nog een keer op te zoeken. Helaas kon dit plan niet doorgaan vanwege de harde regen, die sinds het park nooit was opgehouden! Toen maar lekker een middagje gaan rusten. Later lazen we in de krant dat er in Kathmandu zelfs 53 doden en 73 vermisten waren door overstromingen en aardverschuivingen! Eerder deze maand waren er ook al doden door aardverschuivingen in Kathmandu. Dan komt het toch wel even flink dichtbij als je in hetzelfde gebied zit!
Donderdagavond was onze laatste avond in Kathmandu en dat wilden we goed afsluiten! Na een hapje eten zijn we naar een hele gezellige Shisha bar gegaan, waar je op kussentjes op de grond zit met een cocktail en een waterpijp! Hier hebben we twee Belgische jongens ontmoet en daar hebben we het de hele avond heel gezellig mee gehad!
De volgende dag moesten we ons lieftallige hotelletje alweer verlaten en vertrokken we naar Pepsi Cola, een plaatsje waar de Pepsi Cola fabriek staat, om de laatste nacht door te brengen in een gastgezin. In dit gastgezin sliepen ook nog een aantal Chinezen en een Nederlands gezin! Leuk voor een avondje die Chinezen, maar ik was blij dat we daar weer afscheid van konden nemen na die avond! Kakelend Chinees praten en gesmak tijdens het eten.
De allerlaatste dag, zaterdag, zijn we nog langs een aantal weeshuizen gegaan en heb ik mijn donatie gegeven (frisbees, ballonnen, bellenblaas, touw, kleurpapier, potloden, etc.) Daar waren ze heel blij mee! Hierna onze koffers gepakt en om 5 uur was het tijd om naar het vliegveld te gaan! En daar gebeurde het raarste van de hele maand...!
Nancy had hele erge buikpijn tijdens de eerste vlucht van Kathmandu naar Abu Dhabi, dus toen mocht ze even liggen op een rij stoelen die vrij was. In Abu Dhabi moesten we overstappen om naar Dublin te gaan. De buikpijn was al een stuk minder, maar ik vroeg voor de zekerheid of er toevallig weer een rij stoelen was waar ze even uit zou kunnen rusten EN TOEN...
Het personeel leek in eerste instantie heel aardig en goed mee te denken, totdat ze de dokter gingen bellen en deze Nancy een negatief reisadvies gaf. Vervolg: we werden van de hele vlucht gehaald en mochten absoluut niet meer mee! Echt te belachelijk voor woorden. Toen Nancy en ik dan ook begonnen te flippen werd zelfs bijna de bewaking erbij geroepen om ons uit het vliegtuig te zetten! Uiteindelijk toch maar besloten om zelf het vliegtuig uit te stappen en daar moest Nancy verplicht naar de dokter. Gelukkig verklaarden ook de doktoren Etihad voor gek, want na 1 minuut zeiden ze al: "Okay, so basically you're not sick and you are ready to leave this country". Het vliegtuig was inmiddels allang vertrokken en daar stonden we dan: midden in de nacht op het vliegveld van Abu Dhabi, zonder vlucht naar huis. Na 4 uur aan een balie te hebben gestaan was dan eindelijk een nieuwe vlucht voor ons geregeld: via Rome naar Amsterdam. Al met al hebben we er bijna 30 uur over gedaan om van Nepal terug naar huis te komen, maar zijn wel een extra verhaal rijker!
Één hele grote tip: zeg nooit tegen het personeel van Etihad dat je je niet lekker voelt, want je wordt er gelijk uitgegooid!
Al met al hebben Nancy en ik echt een fantastische maand in Nepal gehad met een fantastische laatste week! We zijn het er allebei over eens dat de keuze om rond te gaan reizen de allerbeste keuze ooit was!
Dit was dan mijn laatste reisverslag van Nepal! Wie weet volgt er volgend jaar weer een nieuw reisverslag van een andere reis! Één ding is zeker: ik heb een nog grotere reiskick gekregen dan dat ik al had!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
